อินบอมคืนสร้อยเครื่องรางให้จีอาและคิดได้ว่าสร้อยที่อาเคยให้เขาไว้และเหมือนกับสร้อยเส้นนี้น่าจะเป็นของแม่เธอ เขาขอบคุณสร้อยเส้นนั้นที่ทำให้เขาได้ใช้ชีวิตเหมือนคนปกติตั้งแต่นั้นมา จีอาไม่รับคืนและขอให้เขาใส่สร้อยเส้นนี้ต่อไปสำหรับการใช้ชีวิตที่ปกติ เธอขอโทษที่พูดรุนแรงกับเขาเมื่อวันก่อนเพราะใช้อารมณ์มากเกินไป

ย้อนไปตอนที่จีอึนคลอดลูก เธอที่มองดูลูกของเธอและคิดถึงคำที่นักล่าหัวพูดและกลัวว่าลูกจะเป็นเหมือนเขา เธอจึงจะฆ่าลูกของเธอแต่พยาบาลเข้ามาช่วยเอาไว้ซึ่งพยาบาลคนนั้นก็คือคิมฮีจองแม่ที่ท้องที่นั่งคุยกับเธอเรื่องผลตรวจจากดร.อี ทั้งในใจของเธอก็กลัวเหลือเกินที่ลูกที่กำลังจะเกิดมาจะกลายเป็นปีศาจเหมือนกับเด็กที่เธอเคยเห็น..

เมื่อรู้ความจริงว่าอินบอมคือหลานของโอซองชิกและเป็นต้นเหตุให้แม่ของเธอตาย จีอาจึงไล่อินบอมออกไปและไม่ต้องการเห็นหน้าเขาอีก อินบอมจึงเดินทางกลับไปที่บ้านย่าของเขา ในใจลึกๆ ของจีอา เธอเองก็รู้สึกผิดที่ทำกับอินบอมอย่างนั้น เพราะเขาคือคนเดียวที่เข้าใจความเจ็บปวดและความสยดสยองที่เธอต้องเผชิญขณะที่ขับไล่วิญญาณ

ดร.อี คุยโทรศัพท์กับใครบางคนว่าจองบารึมกำลังออกไปตามหารูปของเขากับน้องสาว เขากลัวว่าองค์กรโอซีจะรู้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่ เมื่อบารึมกลับมาหลังจากทบทวนเหตุการณ์ต่างๆ จึงถาม ดร.อี ไม่ว่าจะเป็นบุคคลนิรามที่ส่งที่อยู่ของซงซูโฮมาให้เพื่อให้เขาไปฆ่า หรือการเก็บกวาดทุกครั้งหลังจากที่เขาฆ่าคน เขาไม่รู้เป้าหมายของคนที่พยายามปลุกฆาตกรในตัวเขา และเชื่อว่าคนคนนั้นรู้แต่แรกแล้วว่าเขาเกิดมาพร้อมกับยีนส์นักล่า<

มยองฮีรับปากว่าจะให้คำตอบฮีแทเมื่อเขาสร่างเมา เรื่องที่เขาขอคบกับเธอจนสิ้นสุดเดือนพฤษภาคม เช้าวันรุ่งขึ้นเธอทำงานอย่างมีความสุขเมื่อนึกถึงเสียงเพลงของฮีแท

เมื่อดงกยองจับมือมยอลมัง นั่นคือการทำสัญญาระหว่างพวกเขา มยอลมังจูงมือดงกยองและพาข้ามถนน เขาทำให้เห็นว่าทุกสิ่งที่หยุดนิ่งก่อนหน้านี้กลับมาเคลื่อนไหวอีกครั้ง แต่ทว่าเป็นการเคลื่อนไหวถอยหลังเพราะเป็นการย้อนเวลา ระหว่างที่อยู่ด้วยกันนั้น เขาไม่ให้เธอปล่อยมือจากเขา ไม่เช่นนั้นเธอจะตาย ดงกยองยังไม่แน่ใจในสิ่งเกิดขึ้นเท่าไรนัก มยอลมังจึงทำให้เธอดูอีกครั้งระหว่างที่นั่งอยู่ในคาเฟ่ ด้วยการทำให้ไฟฟ้าและ

ฮีแทนำของขวัญจากพ่อของเขาไปมอบให้อีชังกึนที่บ้าน จึงได้พบทั้งซูรยอนและมยองฮี พวกเขาทั้งหมดร่วมรับประทานอาหารด้วยกัน ฮีแทสังเกตเห็นความสนิทสนมที่อีซูชานมีต่อมยองฮี หลังจากมื้ออาหารฮีแทและซูรยอนคุยกันเป็นการส่วนตัว

ดงกยอง(พัคโบยอง)ได้รับข่าวร้ายว่าเธอเป็นเนื้องอกในสมอง หากผ่าตัดก็จะมีชีวิตอยู่ได้อีกหนึ่งปีซึ่งไม่อาจใช้ชีวิตปกติได้ แต่หากไม่ผ่าตัดก็จะมีชีวิตอยู่ได้เพียงสามถึงสี่เดือนเท่านั้น ในวันเดียวกันเธอก็เพิ่งรู้ว่าแฟนของเธอมีภรรยาแล้วและกำลังตั้งท้อง เมื่อกลับเข้าสำนักพิมพ์ เธอถูกหัวหน้าตำหนิที่กลับมาล่าช้า ดงกยองจึงขอลางานหนึ่งวัน

จีอากำลังหาวิธีอื่นเพื่อส่งวิญญาณของแม่เธอ เพราะถึงแม้อินบอมจะเป็นร่างทรงที่แข็งแกร่งแต่ก็ไม่ได้ผล เธอเริ่มศึกษาค้นคว้าเรื่องของผีไข่ที่ไม่มีใบหน้า ซึ่งเกิดจากการรวมของวิญญาณที่ตายพร้อมกัน เหมือนกับเด็กที่ถูกผีไข่เข้าสิง ในคืนที่โอซองชิกพาหลานชายมาหาแม่ของเธอ หลังจากลอบวางเพลิงและฆ่าคนตายไป 7 คน ขณะที่หาบันทึกเรื่องราวของผีไข่ จีอาจึงรู้ว่าแฟ้มของปี 1979 หายไป เธอคิดว่าอินบอมเป็นคนขโมยไป แต่เขา

บารึมจำเรื่องราวในวัยเด็กได้แล้วว่าครอบครัวของเขาถูกฆ่าครัว แจฮีน้องสาวคนเล็กหายตัวไป และตัวเขาเองก็ถูกไว้ชีวิต ซงซูโฮคือเหยื่อรายแรกที่เขาฆ่าเพื่อแก้แค้นให้ครอบครัว ก่อนแม่ตาย เธอบอกว่าเขาเป็นเด็กที่มียีนส์พิเศษเหมือนกับเด็กอีกคน

จีอึนเห็นรูปผู้ชายในแฟ้มงานของพีดีชเว และจำได้ว่าเขาคือคนที่ช่วยเธอไว้ขณะที่ท้องแก่และโดนทำร้าย ซึ่งบอกให้เธอเก็บเด็กไว้

วิญญาณของโอซองชิกในร่างของอินบอมทวงอพาร์ตเมนต์จากประธานโดที่เขาเคยสัญญาว่าจะให้ จีอาดิ้นหลุดจากเชือกและรีบสวมสร้อยเครื่องรางให้อินบอมขณะที่เขากำลังบีบคอประธานโด

ขณะที่บารึมกำลังเดินออกจากโรงพยาบาล โกมูจีวิ่งตามเขาออกไปเพื่อจะบอกว่านาชีกุกตายแล้ว เมื่อขึ้นไปที่ห้องของชีกุก บารึมเห็นรอยเปื้อนของรองเท้าคู่หนึ่งและจำได้ว่าเขาเห็นชายลึกลับในห้องน้ำของโรงพยาบาลที่ใส่รองเท้าคู่นั้น และปลอมตัวเป็นหมอเดินเข้าไปที่ห้องของชีกุก