ฝ่าบาทเสด็จไปหาพระมเหสีกลางดึก เพราะต้องการรู้เหตุผลที่พระมเหสีทรงช่วยทำอาหารสำหรับงานเลี้ยง แต่กลับไม่ได้คำตอบเพราะเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ทั้งสองพระองค์ตกเป็นของกันละกัน เมื่อเห็นข้อความของซังกุงตาบอดแจ้งว่าพระมเหสีกำลังตกอยู่ในอันตราย หัวหน้าฮงจึงไปบอกองค์ชายยองพยอง แต่องค์ชายยังไม่ทูลฝ่าบาท เพราะขณะนั้นพระองค์บรรทมอยู่กับพระมเหสี ในตอนเช้าพระมเหสีทรงตกพระทัยอย่างมาก เมื่อรู้ว่าร่วมหลับนอนกับฝ่

หลังจากเหตุการณ์ระเบิด คิมบยองอินสั่งให้ลูกน้องหาตัวผู้บงการเบื้องหลัง เพื่อนำมาไต่สวนและลงโทษให้ได้ ขณะที่พระพันปีหลวงทรงต่อว่าคิมจวากึนที่ทำเกินไป สนมอึยและพระพันปีทรงร่วมสวดมนต์ เพื่อขอพรให้ฝ่าบาททรงปลอดภัย สนมอึยทูลว่า หากฝ่าบาททรงเป็นอะไรไป นางก็จะขอตายตาม และจะอาฆาตแค้นผู้ที่ทำกับฝ่าบาทเช่นนี้

ซูโฮเล่าเรื่องราวชีวิตของเขาให้จูกยองฟัง เขาอยู่คนเดียวมาตั้งแต่มัธยมต้นจนชินและโกรธเกลียดพ่อมาก แต่พอได้ระบายความอัดอั้นใส่พ่อ เขากลับรู้สึกไม่สบายใจ และรู้สึกเป็นห่วงพ่อหลังจากที่รู้ข่าวการประกาศลาออกของเขา

ซูจินไม่พอใจที่เห็นซูโฮและจูกยองจูบกัน เมื่อกลับมาบ้าน เธอโดนพ่อตบหน้าที่วิ่งออกจากคลาสเรียนพิเศษเพื่อไปหาซูโฮ

องค์ชายวังจองแต่งงานกับแฮซูเพียงในนามเท่านั้น และแยกบ้านกันอยู่คนละหลังในบริเวณเดียวกัน แฮซูตั้งครรภ์อ่อนๆ หมอเป็นห่วงสุขภาพของนางที่ไม่แข็งแรงอยู่แล้ว แต่แฮซูต้องการเก็บลูกไว้ องค์ชายวังจองจึงบอกหมอให้เก็บเรื่องนี้เป็นความลับ ขณะที่ฝ่าบาททรงส่งคนมาสืบดูชีวิตคู่ของแฮซู องค์ชายวังจองรู้ทัน จึงเสแสร้งทำเป็นคู่สามีภรรยาที่มีความสุข ฝ่าบาททรงกริ้วอย่างมากเมื่อได้รับรายงานเช่นนี้ จึงแอบเสด็จไปดูเอง<

หลังจากที่แชรยองตาย แฮซูเศร้าโศกเสียใจจนตัวเองล้มป่วย และหมางเมินต่อฝ่าบาท นางทูลว่าอยากจะออกไปจากวังนี้ แต่ฝ่าบาทรับสั่งว่าจะไม่มีวันปล่อยนางไปเด็ดขาด แฮซูให้ความช่วยเหลือครอบครัวของแชรยองตามที่นางได้สั่งเสียไว้ในจดหมาย

พระมเหสียอนฮวาตัดสินพระทัยที่จะละทิ้งครอบครัวตามที่ฝ่าบาททรงเสนอ เพราะหวังจะมีโอรสซึ่งจะเติบโตเป็นพระราชาแห่งโครยอในอนาคต

ในตอนแรกฝ่าบาทไม่สนพระทัยเรื่องแผลเป็นที่ข้อมือของแฮซู เพราะพระองค์ก็ทรงเป็นพระราชาที่มีแผลเป็นบนพระพักตร์เช่นกัน หลายๆ ตระกูลที่มีอำนาจกำลังรวมตัวกันเพื่อโค่นฝ่าบาท จึงมีการทูลเสนอให้อภิเษกกับองค์หญิงยอนฮวา แม้กระทั่งพระมเหสีฮวังโบ เอาสมุดของแฮซูมาให้อ่าน ซึ่งเป็นคำแปลกที่ไม่มีใครรู้จัก แต่ฝ่าบาทก็ไม่สนพระทัยเรื่องเหล่านี้ จนกระทั่งชเวจีมงได้บอกแฮซูว่า ขอให้นางตัดใจกับการอภิเษกครั้งนี้และปล่อย

ซูโฮและซอจุนประสบอุบัติเหตุและถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล จูกยองตัดสินใจสารภาพความจริงกับซูจินถึงความสัมพันธ์ของเธอกับซูโฮ ซูจินเจ็บปวด แต่ก็บอกจูกยองว่าเธอไม่โกรธและเข้าใจดี

จูกยองไม่สามารถโทรติดต่อซูโฮได้ เธอจึงคิดว่าเขายังโกรธอยู่ จนกระทั่งได้รู้ข่าวจากพี่ฮีกยอง จูกยองจึงรีบไปที่โรงพยาบาล

องค์ชายสิบสี่ฝากข้อความถึงแฮซูว่า เขาหาทางช่วยนางให้ออกจากวังได้แล้ว อูฮีเป็นสายให้ฝ่าบาทและทูลรายงานว่า องค์ชายวังโซร่วมกับเหล่าขุนนางเพื่อยับยั้งการก่อสร้างวังใหม่ที่ซอกยอง อูฮีหวังเพียงข้อแลกเปลี่ยนที่ทรงสัญญาเรื่องปากท้องและอิสรภาพของชาวอูแพคเจ แต่ฝ่าบาทไม่ทรงรักษาสัญญาและขู่นางด้วยว่า ตอนนี้องค์ชายแพคอายังไม่รู้ว่านางคือสุนัขรับใช้ของฝ่าบาท

แม่ทัพพัคเพิ่งรู้ว่าทหารกำลังบุกไปที่ทามีวอนเพื่อจับองค์ชายสิบและชายาซุนด๊อก เขาจึงรีบไปที่นั่นทันทีเพื่อช่วยลูกสาว ในขณะที่องค์หญิงยอนฮวาบอกองค์สี่ว่า แฮซูซ่อนองค์ชายสิบไว้ที่ทามีวอน ฝ่าบาททรงยืนดูซูนด๊อกและองค์ชายสิบกำลังต่อสู้กับทหาร ซุนด๊อกเอาตัวเองเข้ากำบังเพื่อปกป้ององค์ชายสิบ นางจึงถูกฟันและสิ้นใจอยู่ตรงนั้น ขณะที่องค์ชายสิบกำลังเสียใจอยู่นั้น ฝ่าบาททรงยิงธนูไปที่องค์ชายสิบ องค์ชายสี่ที่

เพื่อเป็นการช่วยชีวิตแฮซู องค์ชายวังโซจึงต้องจำใจยอมรับว่าองค์ชายวังโยคือพระราชาองค์ใหม่ และองค์ชายวังค์โยก็ได้ครองบัลลังก์เป็นพระเจ้าจองจง

องค์ชายสี่พยายามจะพาแฮซูหนีไปจากวัง แต่ถูกองค์ชายเก้าขวางไว้ โดยอ้างคำสั่งพระราชาองค์ใหม่ หากแฮซูหายไปจากทามีวอนหรือออกนอกวัง พระองค์จะประกาศว่านางคือผู้ที่ลอบปลงพระชนม์พระราชาองค์ก่อน

คิมจวากึนโดนพระพันปีหลวงต่อว่าที่ไม่อาจขัดขวางงานเลี้ยงครั้งนี้ได้ เขาจึงทูลให้พระนางคอยจับตาดูสิ่งที่เขาเตรียมถวายฝ่าบาทในวันนี้

สองปีต่อมาในรัชสมัยของพระเจ้าฮเยจง แฮซูได้เลื่อนตำแหน่งเป็นซังกุง ประจำตำหนักทามีวอน องค์ชายวังโซกำลังสงสัยในพฤติกรรมขององค์ชายวังอุค ซึ่งแจ้งในที่ประชุมว่าฝ่าบาททรงมีรับสั่งให้จัดกองทัพใหม่ โดยที่ฝ่าบาทไม่ทรงเข้าร่วมประชุมเพราะอาการประชวร