สปอยล์ Eve ตอนที่ 11

โซราไม่ยอมหย่ากับยุนกยอมและไม่ต้องการให้ดาบีไปอยู่กับพ่อ ยุนกยอมย้ายจึงไปอยู่ที่บ้านกุหลาบเพื่อให้เวลาโซราตัดสินใจและเป็นฝ่ายย้ายออกไปจากบ้านนี้ โซราจึงคิดว่าจะใช้ลูกเป็นตัวประกัน แต่ยุนกยอมไปรับดาบีที่โรงเรียนก่อนที่โซราจะไปถึง

เมื่อสิบสามปีก่อน จางมุนฮีสูญเสียพัคซอนอาลูกสาวของเธอ ซึ่งเป็นนักวิจัยของแอลวายที่กำลังจะเปิดโปงเรื่องสารกึ่งตัวนำที่ทำให้คนงานเป็นโรคมะเร็งและเสียชีวิตจำนวนมาก

ยุนกยอมส่งบอดีการ์ดติดตามราเอลขณะที่เธอไปรับโบรัมที่โรงเรียน ฮันโซราไม่พอใจและดูถูกราเอลว่าไม่มีทางเป็นคนชั้นสูงอย่างเธอได้ โซราต้องการกำจัดราเอลจึงโทรหาดอกเตอร์จอง

ราเอลและยุนกยอมพาดาบีและโบรัมไปอยู่ด้วยกันที่บ้านกุหลาบ โดยบอกเด็กๆ ว่าพวกเขาจะได้ใช้เวลาช่วงปิดเทอมฤดูใบไม้ผลิเพื่อเล่นเกมและเรียนบัลเลต์ด้วยกัน

มุนโดวานได้รับคำสั่งจากโซราให้หาข้อมูลหรือประวัติของราเอลเพื่อมาทำลายชื่อเสียงให้ได้แม้ว่าจะต้องแต่งเรื่องขึ้นมาก็ตาม ขณะที่ฮันพันโรและคิมจองชอลก็สั่งโดวานให้สืบเรื่องของราเอลด้วยเช่นกัน

อึนพยองกุมความลับของคิมจองชอลเรื่องการทุจริตเงินในทุกโครงการของฮันพันโร เขาขู่คิมจองชอลไว้ว่าราเอลหรือคิมซอนบินคือครอบครัวของเขาที่จะแตะต้องไม่ได้
อึนพยองนำสำเนาคำฟ้องของจางมุนฮีไปให้ราเอลที่บ้านกุหลาบและเตือนเธอด้วยความห่วงใยหากคิดจะอยู่กับยุนกยอมจริงๆ แต่ราเอลบอกว่ามันเป็นเพียงการแก้แค้นเท่านั้น

ราเอลเปลี่ยนรหัสเข้าห้องลับเพราะไม่พอใจจางมุนฮีที่พยายามจะเปิดเผยตัวตนของเธอกับยุนกยอม แต่จางมุนฮีให้เหตุผลว่าเพื่อความปลอดภัยของตัวเองหากว่าราเอลเปลี่ยนใจเข้าข้างยุนกยอม ราเอลจึงยื่นเงื่อนไขกับจางมุนฮีว่าห้ามเปิดเผยตัวตนของเธอหรือออกสื่อใดๆ เรื่องการฟ้องร้อง จนกว่าเธอจะรู้เรื่องแม่และโค่นโซราให้ได้เสียก่อน โดยเธอจะนำต้นฉบับสัญญาของเซดิกซ์ในห้องนิรภัยลับของยุนกยอมมาให้เป็นการตอบแทน

ราเอลแอบกรีดแขนตัวเองเพราะเธอกำลังสับสนกับความรู้สึกที่มีต่อยุนกยอม จากคำเตือนของจางมุนฮีและอึนพยองที่บอกว่าความรักของเธอจะทำลายทุกสิ่งและทำร้ายเธออย่างเจ็บปวดที่สุด

ราเอลไปรับดาบีกับโบรัมที่โรงเรียนและบอกกับผอ.ว่าตอนนี้เด็กทั้งสองคนอยู่กับเธอและยุนกยอม ผอ.จึงรีบโทรบอกฮันโซราซึ่งส่งคนขับรถติดตามราเอลทันที ราเอลโทรบอกยุนกยอมซึ่งเขาแนะนำให้ขับรถหนีไปที่อื่นก่อน แต่เธอบอกว่าจะขับรถกลับไปที่โรงเรียน ยุนกยอมตามไปที่โรงเรียนแต่ไม่พบราเอลกับเด็กๆ ที่นั่น ในขณะที่ฮันพันโรพาลูกน้องมาทำลายข้าวของที่บ้านกุหลาบ ยุนกยอมรีบกลับมาทันทีเมื่อดาบีโทรไปร้องไห้ ราเอลบอกว่าเธอติดต่อโรงเรียนไม่ได้และถูกข่มขู่ขณะขับรถกลับ

ข่าวฉาวความสัมพันธ์ของยุนกยอมและราเอลเริ่มแพร่ไปในแวดวงการเงินและสื่อต่างๆ ทำให้ฮันพันโรไม่พอใจและโทรไปต่อว่าโซราเหมือนทุกครั้ง จางมุนฮีสามารถยื้อเวลาให้ราเอลได้เพียงสองอาทิตย์ซึ่งราเอลบอกว่านั่นก็เพียงพอแล้ว จากนั้นเธอก็บอกยุนกยอมว่าหากสังคมรู้ว่าเธอคือผู้หญิงที่ตกเป็นข่าว เธออาจจะต้องย้ายไปอยู่ต่างประเทศ ข่าวฉาวนี้ทำให้หุ้นของกลุ่มแอลวายและบริษัทที่เกี่ยวข้องลดลงอย่างต่อเนื่อง

เจ้าหน้าที่ศาลนำเอกสารฟ้องหย่าจากยุนกยอมไปให้ที่บ้านของฮันพันโร เมื่อฮันพันโรรู้ว่าอึนพยองรู้จักกับราเอลที่เปรียบเสมือนครอบครัวของเขาและจะไม่ยอมอยู่เฉยหากใครทำร้ายเธอ ฮันพันโรจึงสั่งโซราให้รีบหย่ากับยุนกยองทันทีและตั้งใจว่าจะเอาทุกอย่างคืนมาจากยุนกยอมให้เหลือแต่ตัว แต่ฮันโซราจะไม่ยอมหย่า ฮันพันโรจึงคิดว่าจะเป็นฝ่ายฟ้องร้องการหย่านี้เองเพื่อเอาทรัพย์สินทั้งหมดกลับคืน โดยให้อึนพยองเป็นทนายว่าความให้เพื่อแลกกับชีวิตของราเอล ราเอลได้ยินบทสนทนาทั้งหมดผ่านอุปกรณ์ที่เธอแอบติดตั้งไว้

ถึงอย่างไรฮันโซราก็จะไม่ยอมหย่าแม้รู้ว่าขัดกับเส้นทางของพ่อก็ตาม เธอมอบเช็คจำนวนหนึ่งให้มุนโดวานเพื่อเป็นค่าผ่าตัดให้แม่ และสั่งให้เขาจับตัวราเอลมาให้ได้โดยไม่ให้พ่อของเธอและยุนกยอมรู้เด็ดขาด

อึนพยองกังวลว่าสงครามครั้งนี้จะเริ่มใหญ่ขึ้น แต่ราเอลกลับมองว่ามันจะมีด้านดีอยู่บ้าง เพราะการฟ้องหย่าและการฟ้องร้องของจางมุนฮี จะช่วยเปิดโปงเรื่องที่แอลวายฮุบเซดิกซ์มาโดยผิดกฎหมาย อึนพยองจะช่วยให้การฟ้องร้องครั้งนี้พิสูจน์ได้ว่าราเอลคือทายาทตัวจริงของเซดิกซ์และแอลวายกรุ๊ปทั้งหมดซึ่งจะทำให้ยุนกยอมย่อยยับไม่เหลือแม้แต่ชื่อ

ราเอลควรจะมีความสุขแต่ภายในใจเธอกลับรู้สึกสงสารยุนกยอม
ยุนกยอมจัดดอกไม้ไว้มากมายให้ราเอลโดยเฉพาะดอกคอสมอสที่เธอชอบซึ่งจะผลิดอกในฤดูใบไม้ร่วงเท่านั้น เขารู้ว่าเธอเจ็บปวดมามากจึงอยากให้ทำอะไรก็ได้ที่อยากจะทำก่อนที่ฤดูใบไม้ร่วงจะมาถึง เขาเชื่อว่าสักวันหนึ่งเธอจะทำให้ดอกคอสมอสได้เบ่งบาน

อีกสิ่งหนึ่งที่ยุนกยอมเตรียมไว้คือการสวมแหวนแต่งงานให้ราเอลที่โบสถ์ เขาบอกรักเธอและจะอยู่ไม่ได้หากขาดเธอไป ยุนกยอมสาบานว่าเขาจะอยู่เพื่อเธอคนเดียว ราเอลตอบรับรักเขาแต่ยังไม่ได้สาบานว่าจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับเขา เธอก็เป็นลมหมดสติไปเสียก่อน