สปอยล์ Mr.Queen ตอนที่ 6

พระราชาชอลจองทรงคิดว่าพระมเหสีเป็นผู้หญิงแปลก ที่พระองค์ไม่เคยทรงพบเห็นมาก่อน ราวกับว่านางมาจากอีกโลกหนึ่ง หัวหน้าพิเศษฮงจึงสัมทบว่า พระนางอาจจะเป็นมนุษย์ต่างดาวก็ได้ พระราชาชอลจองทรงหัวเราะชอบใจ แต่เมื่อนึกถึงคำพูดของพระมเหสีที่ว่า วันนี้จะเป็นวันสุดท้าย พระองค์จึงรีบเสด็จไปที่ทะเลสาบ ก่อนที่จะกระโดดลงไปช่วยพระมเหสี ฝ่าบาททรงเห็นข้อความบนโขดหินว่า ฉันมาที่นี่เสียเวลาเปล่า และลงชื่อว่า จางบงฮวาน

เมื่อฝ่าบาทช่วยพระมเหสีขึ้นจากน้ำได้แล้ว ทรงโดนพระมเหสีต่อว่าพระองค์ที่มาขัดขวาง แต่ฝ่าบาทเข้าใจว่าพระมเหสียังคงน้อยใจพระองค์และต้องการฆ่าตัวตายอีก จึงทรงรับปากว่าจะอยู่อย่างโนทัชตามที่พระมเหสีเคยบอก โดยทรงเข้าใจความหมายผิดๆว่า อยู่อย่างมีความสุขและสนุกสนาน บงฮวานไม่ต้องการอะไรทั้งนั้น และต้องการกระโดดลงน้ำอีก แต่ฝ่าบาทยังทรงยืนกรานที่จะอยู่อย่างโนทัชกับพระมเหสี จากนั้นจึงมีรับสั่งให้ชเวซังกุงและฮงยอนพาพระมเหสีกลับตำหนัก บงฮวานมีความคิดใหม่ว่า บางทีทะเลสาบอาจไม่ใช่วิธีที่จะกลับไป

โอวอลสาวใช้ของพระสนมอึย ถูกลูกน้องของคิมจวากึนแทงจนเสียชีวิต ในขณะที่เดินสวนทางกับนางในสภาพอิดโรย และในมือของนางได้กำของบางสิ่งไว้

คิมจวากึนได้รับข้อมูลจากนางในคนหนึ่ง ถึงเหตุการณ์ที่พระมเหสีกระโดดน้ำและฝ่าบาทเสด็จลงไปช่วย เขาจึงสั่งให้นางนำความนี้ไปทูลพระพันปีหลวง และเลื่อนขั้นให้นางทำงานที่ตำหนักบรรทม ซึ่งได้ค่าแรงมากขึ้น

พระพันปีทรงมอบลูกศรให้พระสนมอึย และทรงบอกว่าของขวัญจริง จะถูกส่งมอบให้นางในระหว่างการประชุมของฝ่าบาทวันนี้

บงฮวานมองเห็นความแตกต่างระหว่างตัวเขาซึ่งไม่อยากตายและต้องการกลับไป ในขณะที่พระมเหสีโซยงทรงต้องการจบชีวิตตัวเองจริงๆ แต่เขาไม่รู้สาเหตุที่แน่ชัด จึงคิดจะจัดพิธีกรรมทางไสยศาสตร์เพื่อติดต่อวิญญาณที่อยู่ในร่างของเขา ชเวซังกุงจึงแนะนำให้ไปปรึกษาพระพันปี บงฮวานอยากได้คำแนะนำเรื่องยันต์เพื่อเรียกวิญญาณกลับมา แต่พระพันปีทรงคิดว่าพระมเหสีทรงรู้แผนการของพระนางและมีบางสิ่งแอบแฝง จึงทรงปฏิเสธว่าพระนางไม่มีความรู้ทางไสยศาสตร์ บงฮวานกังวลว่าวิญญาณของพระมเหสีที่อยู่ในร่างของเขา จะใช้ร่างของเขาแบบผิดๆ กับชายอื่น

ฝ่าบาททรงฝากหนังสือไปให้พระมเหสี และแนบจดหมายโนทัชไปให้ด้วย พระองค์ทรงคัดค้านคำร้องจากเหล่าขุนนางที่เสนอให้ปลดพระมเหสี คิมบยองอินเป็นห่วงพระมเหสีและต่อว่าฝ่าบาทที่ทอดทิ้งพระมเหสีซึ่งเคยช่วยเหลือพระสนมอึย แต่ฝ่าบาททรงตรัสว่าพระองค์จะปกป้องพระมเหสีเอง โดยที่ไม่ต้องใช้กำลัง คิมบยองอินจึงบอกว่าเขาจะปกป้องพระมเหสี เพราะการใช้กำลังสามารถเอาชนะได้เร็วกว่า

ฝ่าบาททรงคุกเข่าและคืนปิ่นปักผมให้พระมเหสี ทรงตรัสว่าจะรักษากฎโนทัช และชีวิตของพระองค์ทรงอยู่ในกำมือของตระกูลคิมมาตลอด จึงทรงมองข้ามไปว่าพระมเหสีเป็นเพียงหญิงไร้เดียงสาที่พยายามทำดีที่สุดแล้ว ฝ่าบาททรงขอโทษและขอโอกาสเพื่อที่จะได้ทำความเข้าใจพระนางโดยปราศจากอคติ และขอให้วันนี้เป็นวันแรกของโนทัช แต่บงฮวานไม่อยากได้ยินแบบนี้ เพราะรู้ว่าฝ่าบาททรงแปลความหมายผิด จากนั้นเขาก็วิ่งหนีไป คิมบยองอินขู่ว่าหากฝ่าบาททรงทำให้พระมเหสีไม่มีความสุข พระองค์ก็จะต้องไม่มีความสุขไปด้วย ฝ่าบาทจึงทรงตรัสว่าเขาเป็นเพียงลูกพี่ลูกน้องกับพระมเหสีเท่านั้น เหตุใดจึงออกตัวปกป้องจนเกินไป

พระมเหสีโซยงทูลพระพันปีหลวงว่า พระนางยอมให้พระปีหลวงเป็นผู้ปลดออกจากตำแหน่ง แต่จะไม่ยอมให้ตระกูลพุงยางโจเป็นผู้ปลดเด็ดขาด เมื่อถูกประพันปีต่อว่าในพฤติกรรมของพระมเหสี พระนางจึงตรัสว่าจะแก้ไขสถานการณ์เพื่อกู้ชื่อเสียงกลับมาเอง พันปีหลวงทรงคิดว่าจะสั่งสอนพระพันปีโจเสียบ้างเพื่อให้รู้ว่าใครคือเจ้าของวังหลวงแห่งนี้

พระมเหสีตั้งใจคัดเลือกคนแบกเกี้ยวอาหารที่เป็นคนช่างพูด เพราะมีแผนการให้คนเหล่านี้แพร่กระจายข่าวว่า สาเหตุที่กระโดดน้ำเพราะพระนางทรงต้องการช่วยฝ่าบาทและพระสนมอึย เมื่อวิธีนี้ได้ผล พระพันปีโจจึงบอกพระสนมอึยว่าพระเมหสีต้องการเปลี่ยนข่าวลือเพื่อให้ตนเองดูดี และทำให้พระสนมอึยกลายเป็นคนดูแย่ อีกทั้งฝ่าบาทยังทรงคัดค้านการปลดพระมเหสีอีกด้วย

ฝ่าบาททรงขอร้องให้พระสนมอึย บอกโจแดซูพ่อของนาง ให้ถอนคำร้องการปลดพระมเหสี เพราะพระมเหสีได้ช่วยพระองค์และพระสนมอึยไว้ จากนั้นนางจึงทูลขอให้ฝ่าบาททรงร่วมห้องนอนเดียวกับนางคืนนี้

แม้ว่าพระมเหสีทรงพระประชวรไข้หวัด แต่ก็ให้พระสนมอึยเข้าเฝ้า บงฮวานในร่างพระมเหสีดีใจที่ได้ใกล้ชิดกับนางอีกครั้ง แต่รู้สึกได้ถึงสายตาที่เย็นชาของนาง พระสนมอึยบอกว่าจะเขียนจดหมายหาพ่อเพื่อถอนคำร้องให้ และคืนนี้จะร่วมหลับนอนกับฝ่าบาท บงฮวานรู้สึกเจ็บปวดเพราะมีใจกับนาง แต่นางกลับคิดว่าพระมเหสีทรงหวงฝ่าบาท

หลังจากที่ชเวซังกุงออกจากวังเพื่อไปตะโกนระบายความอึดอัดใจที่กลางป่าแล้ว นางก็ไปที่ร้านขายของเก่า เพื่อขอดูกล้องส่องทางไกลของราชวงศ์ชิง ซึ่งมีภาพวาดชายหนุ่มรูปร่างสันทัดกล้ามโตในนั้น

คิมบยองอินนัดคิมยอนกึน บิดาของพระมเหสี และโจแดซูบิดาของพระสนม เพื่อมาทำข้อตกลงแลกเปลี่ยนและทำให้เรื่องทุกอย่างจบลง ระหว่างจดหมายที่พระพันปีโจทรงมอบให้พระสนมอึยในวันที่พระมเหสีกระโดดน้ำ และคำร้องขอปลดพระเหสีจากตำแหน่ง

พระสนมวานองค์ชายยองพยองให้นำจดหมายไปส่งให้โจแดซู องค์ชายรู้สึกเห็นใจพระสนมจึงบอกว่าจะช่วยดน้มน้าวฝ่าบาท แต่พระสนมอึยคัดค้านและบอกว่านางยอมทำตามใจฝ่าบาท แม้ในใจลึกๆแล้ว นางต้องการให้พระมเหสีถูกปลดเช่นกัน องค์ชายยองพยองไปหาฝ่าบาทเพราะอยากรู้เหตุผลที่พระองค์ทรงคัดค้านการปลด ฝ่าบาททรงให้เหตุผลว่าพระองค์ไม่ทรงทราบว่าผู้ใดจะมาแทนที่นาง และตอนนี้นางก็เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด ฝ่าบาททรงยอมรับว่าหวั่นไหว เพราะนางเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยสวามีที่เคยพยายามฆ่านาง และช่วยผู้หญิงที่สวามีของตนเองรักอีก แต่พระองค์ไม่ได้รู้สึกรัก เพียงแต่ว่าตอนนี้นางไม่ใช่ศัตรูของพระองค์ องค์ชายยองพยองจึงเตือนว่า ฝ่าบาทกำลังรู้สึกดีกับนางมากขึ้น ซึ่งจะทำให้กลายเป็นจุดอ่อน จึงขอคำสัญญาจากฝ่าบาทว่า หากพระมเหสีกลายเป็นศัตรูขึ้นมาจริงๆ ฝ่าบาทจะต้องทรงปลิดชีวิตของนาง ซึ่งพระองค์ทรงรับปาก

พระพันปีโจทรงเชิญแม่หมอมาทำพิธีไสยศาสตร์ นางบอกพระพันปีว่ามีวิญญาณชั่วร้ายอยู่ในร่างของพระมเหสี จึงต้องทำอะไรสักอย่าง มิเช่นนั้นแล้วโลกจะเกิดความวุ่นวาย พระมเหสีกำลังทรงคิดจะประดิษฐ์แอร์เครื่องแรกในโชซอน จู่ๆ ก็เกิดหมดสติไป ในขณะที่ร่างของบงฮวานกำลังโคม่าอยู่ในห้องไอซียู