หลังจากที่โดกีได้ฟังความจริงจากปากของนักโทษโอชอลยองที่ฆ่าแม่ของเขา แม้ว่าเขาอยากจะแก้แค้นโอชอลยองเพียงใด แต่คังฮานาก็พูดให้สติเพื่อเห็นแก่แม่ที่จากไปและคงไม่ต้องการให้ลูกชายกลายเป็นฆาตกรเสียเอง โอชอลยองใฝ่ฝันที่จะตีพิมพ์คำสารภาพของตนเองหลังจากที่มีสำนักพิมพ์บางแห่งติดต่อมา แต่ผอ.จางจะไม่ยอมให้เกิดขึ้นเด็ดขาด เหตุผลที่เขามาเยี่ยมโอชอลยองบ่อยๆก็เพื่อทำความรู้จักให้มากขึ้นเพื่อหาวิธีทำลายเขาให้ได้ ทีมสายรุ้งร่วมมือกันอีกครั้งเพื่อแก้แค้นโอชอลยองโดยที่คราวนี้คิมโดกีและผอ.จางคือลูกค้าเสียเอง โอชอลยองเป็นไซโคปาธประเภทที่รักลูก โกอึนจึงหาข้อมูลลูกชายของเขาซึ่งก็คือฮยอนซูที่เปลี่ยนชื่อเป็นฮันดงชานและทำงานเป็นผู้คุมนักโทษอยู่ที่เรือนจำเดียวกับโอชอลยอง โดกีเริ่มติดตามและเข้าหาดงชาน ทำให้รู้ว่านอกจากงานผู้คุมแล้ว ดงชานยังต้องดูแลแม่ที่ป่วยเป็นโรคสมองเสื่อมอยู่ที่ศูนย์พยาบาลซึ่งค่าใช้จ่ายสูงมาก นอกจากนั้นดงชานยังขายอาหารอยู่ที่เต็นท์ริมถนนและกู้เงินนอกระบบเพื่อเป็นค่ารักษาแม่ ดงชานคิดว่าพ่อทิ้งเขากับแม่ไปตั้งแต่เด็กและไม่รู้ว่านักโทษโอชอลยองคือพ่อของตัวเอง ดงชานเล่าให้โดกีฟังว่าเขายังคงคิดถึงพ่อและอาหารที่พ่อทำให้กินทุกเช้าวันอาทิตย์ โดกีไม่ได้บอกความจริงกับดงชานและบอกว่าจะช่วยตามหาพ่อ โดกีไปหาโอชอลยองที่เรือนจำและพูดถึงฮยอนซูลูกชายของเขาที่ยังคงคิดถึงอาหารของพ่อทุกเช้าวันหยุด จุดอ่อนนี้ทำให้โอชอลยองรับปากว่าจะยอมทำทุกอย่างเพียงแต่ห้ามแตะต้องลูกชายของเขาและขอดูรูปฮยอนซู แต่โดกีไม่ให้และขอให้โอชอลยองยื่นเรื่องขอย้ายเรือนจำ ขณะที่โดกีกำลังจะกลับและพบกับดงชานที่ด้านนอก เขาจึงบอกว่าสถานพยาบาลที่อยู่ภายใต้มูลนิธินกสีฟ้ากำลังมีเตียงว่าสำหรับแม่ของเขาโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆทั้งสิ้น หลังจากนั้นโดกีจึงขอให้คังฮานาช่วยเดินเรื่องอนุมัติให้โอชอลยองได้ย้ายเรือนจำเพราะไม่ต้องการให้ดงชานต้องเจ็บปวดหากรู้ว่าโอชอลยองคือพ่อ ประธานแบคพยายามจะลากผอ.จางมาเข้าคุกให้ได้โดยบอกกับฮานาว่าเขาคือคนที่เข้าออกคุกใต้ดินของเธอเพื่อพาอาชญากรมาขังไว้ที่นั่น แต่ฮานาไม่พบหลักฐานจากกล้องวงจรปิดที่มีภาพของผอ.จางเลย ในวันที่โอชอลยองกำลังจะย้ายเรือนจำ เขาเสแสร้งสำนึกผิดเพื่อทำร้ายดงชานจนแขนและขาหักจนต้องรักษาตัวเป็นเวลาหนึ่งเดือนทำให้ไม่ได้ไปเยี่ยมแม่ แม่ของเขาตกบันไดจนเสียชีวิตเพราะเห็นภาพคนอื่นเป็นลูกชายของเธอและเดินตาม ผอ.จางนำความจริงทั้งหมดไปบอกกับโอชอลยองและให้ดูรูปคู่ภรรยาของเขากับลูกชายซึ่งก็คือผู้คุม เพื่อให้เขาเจ็บปวดกับการสูญเสียสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิต โดยที่ดงชานจะไม่มีวันได้รับรู้เลยว่าพ่อของเขาเป็นใคร ผอ.จางบอกความจริงกับรองหัวหน้าอัยการโจจินอูซึ่งเป็นเพื่อนสนิทว่าเขาคืออาชญากรที่ลักพาตัวคนร้ายซึ่งคังฮานากำลังทำคดีนี้อยู่ ต่อมาโจจินอูลาออกจากตำแหน่งและฝังกลบคดีขนส่งสายรุ้ง ขณะเดียวกับที่คังฮานาไม่จับกุมโดกีโดยบอกว่าหลักฐานไม่เพียงพอและเธอตั้งใจจะลาออกจากตำแหน่งเช่นกัน โจจินอูไม่อนุมัติการลาออกของฮานาและขอให้เธอทำงานต่อไปด้วยวิธีของตัวเอง ทีมขนส่งสายรุ้งปิดตัวลงหลังจากแก้แค้นโอชอลยองได้สำเร็จ ชเวคยองกูและพัคจินออนกลับไปทำงานที่เดิม โกอึนสอบเข้ารับราชการตำรวจ โดกีขอเดินทางไปเรื่อยๆอย่างไม่มีจุดหมาย หนึ่งปีต่อมาโจจินอูเป็นทนายให้กับคิมชอลจิน โอชอลยองยอมรับสารภาพต่อหน้าศาลและคุกเข่าขอโทษคิมชอลจินที่ตกเป็นแพะรับบาปเมื่อยี่สิบปีก่อนและขอโทษเหยื่อทุกคนกับครอบครัวของพวกเขา คิมชอลจินได้ครอบครัวของเขากลับคืนมา มีข่าวอาชญากรรมหลายรูปแบบเกิดขึ้นทุกวัน จนทำให้ผอ.จางต้องเปิดกิจการขนส่งสายรุ้งอีกครั้งและเรียกทุกคนกลับมาร่วมงาน แต่ครั้งนี้คังฮานามาร่วมทีมกับพวกเขาด้วยเพราะเธอลาออกจากตำแหน่งอัยการแล้ว