สปอยล์ Doom at Your Service ตอนที่ 10

หลังจากที่มยอลมังบอกรักดงกยอง เธอจึงชวนให้คบกันโดยเริ่มตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไป จีนาไม่อาจปฏิเสธความรู้สึกของตัวเองที่ยังมีต่อฮีฮยอนกยู เมื่อเขามาขอคบกับเธออีกครั้ง ดงกยองบอกจีนาว่าจะคบกับมยอลมังและขอให้ช่วยปิดบังน้าเรื่องที่เธอเคยอยู่กับเขา

นักเขียนจีโจคิงพยายามจะจีบจีนา โดยอ้างว่าเธอก็อปปี้งานเขียนของเขา คำพูดหลายๆ อย่างทำให้จีนาไม่พอใจและมีปากเสียงกัน เธอระงับอารมณ์ไม่ไหวจึงขว้างโน๊ตบุ้คของชาจูอิกใส่นักเขียนจีโจคิง ชาจูอิกเข้ามาระงับเหตุการณ์และบอกจีนาให้ชดใช้ค่าเสียหายให้แก่เขา

มยอลมังมีโอกาสได้ร่วมโต๊ะอาหารกับครอบครัวของดงกยอง เควินน้าเขยของดงกยองมองมยอลมังด้วยสายตาแปลกๆ และขอชนแก้วกับเขา น้าซูจาเข้าไปหยิบเครื่องดื่มในบ้านและพบรูปที่ดงกยองเตรียมไว้สำหรับงานศพตัวเอง น้าจึงนั่งร้องไห้อยู่ตรงนั้น ดงกยองเดินตามเข้ามาเห็น เธอจึงรู้สึกเศร้าใจ เมื่อออกมาร่วมโต๊ะอาหารอีกครั้ง มยอลมังสังเกตความรู้สึกและสีหน้าของดงกยองที่เปลี่ยนไป หลังจากนั้นเขาขอให้เธอพูดความรู้สึกทุกอย่างออกมา เพราะเขามองไม่เห็นและไม่ได้ยินความรู้สึกของเธอ แต่ดงกยองยังไม่ยอมพูดอะไรออกมา

ชาจูอิกยอมรับกับฮยอนกยูว่าที่เขาไม่ได้บอกเรื่องจีนา เพราะคิดว่าไม่มีความจำเป็นและไม่มีประโยชน์ที่ฮยอนกยูและจีนาจะไปพบกัน ต่อมาจูอิกเล่าความจริงทั้งหมดให้จีนาฟัง ตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาจูบเธอเมื่อเก้าปีก่อนและจงใจไม่ให้เธอกับเขาได้พบกันอีก เพราะในตอนนั้นเขาเชื่อว่าจีนาต้องการให้อีฮยอนกยูออกไปจากชีวิตจริงๆ แต่ตอนนี้เขารู้สึกผิดและขอถอนตัวจากเธอ

ดงกยองเริ่มทำสิ่งที่เธอควรจะทำก่อนที่จะจากโลกนี้ไปโดยเริ่มจากไปหาซนยอชินที่โรงพยาบาลและนำกระบอกฉีดน้ำรดต้นไม้ไปให้ เธอบอกยอชินว่าเคยเกลียดพระเจ้า แต่ไม่คิดเลยว่าตัวตนของสิ่งที่เธอเกลียดนั้นช่างเล็กและเปราะบางมาก ซึ่งเธอไม่รู้เลยว่าพระเจ้าต้องแบกภาระของโลกไว้บนบ่าเล็กๆนั่น ยอชินจึงบอกดงกยองให้รักมยอลมังเท่าที่ใจอยากรักแล้วก็ใช้ชีวิตต่อไป เพราะเขาเกิดมาเพื่อเธออยู่แล้ว และมยอลมังก็ถูกสร้างมาเพื่อมนุษย์

หมอจองซึงจุนให้การ์ดแต่งงานกับดงกยอง และขอให้เธอไปร่วมงานแต่งของเขาให้ได้ในอีกสามเดือนข้างหน้า หลังจากนั้นดงกยองก็นัดกินข้าวกับอดีตเพื่อนร่วมงาน โดยมีมยอลมังตามไปทุกที่และนั่งเฝ้าดูอยู่ห่างๆ เธอยอมรับกับทุกคนว่าเขาคือแฟนของเธอ

เมื่อแยกย้ายกับเพื่อนๆ แล้ว ดงกยองก็ไปขอลายเซ็นจากนักเขียนเจ้าชายน้อยเพื่อนำไปเป็นกำลังใจให้นักเขียนดัลโกนาที่กำลังจะผ่าตัดในอีกไม่ช้า ดงกยองถามเจ้าชายน้อยในฐานะนักเขียนว่าถ้าเลือกคนที่รัก โลกก็จะล่มสลาย แต่ถ้าเลือกจะปกป้องโลก คนที่รักก็จะตาย และหากพล็อตเรื่องเป็นอย่างนี้ จะเขียนอย่างไรให้มีตอนจบอย่างมีความสุข คำตอบของเจ้าชายน้อยก็คือ ถ้าหากตัวเอกไม่รักใคร ก็ไม่มีปัญหาอะไร ถึงแม้ตัวเอกจะต้องเศร้า แต่นั่นก็คือสิ่งที่จะต้องแบกรับ และคนอื่นๆ จะมีความสุขแทนในโลกที่ตัวเอกพยายามปกป้องไว้สุดชีวิต นั่นคือชะตากรรมของตัวเอก

จู่ๆ มยอลมังก็ขอดงกยองแต่งงาน แต่เธอบอกว่าเพิ่งจะเริ่มคบกันและยังข้ามขั้นตอนอีกหลายอย่าง จากนั้นเธอก็พาเขาไปเคารพอัฐิของพ่อกับแม่ ซึ่งควรทำก่อนที่จะแต่งงานกัน มยอลมังแนะนำตัวเองต่อหน้าอัฐิว่าเป็นแฟนของดงกยองและขอแต่งงานกับเธอ เขาสัญญาต่อหน้าอัฐิว่าจะทำให้เธอมีความสุขไปตลอดชีวิต หลังจากนั้นดงกยองก็ซื้อเค้กเพื่อฉลองวันเกิดให้มยอลมัง เขาจึงอธิษฐานว่าอยากให้เธอมีชีวิตอยู่ต่อไป ได้อยู่อย่างมีความสุขกับสิ่งที่รักและในโลกที่รักให้นานที่สุด และนานๆ ที่ก็คิดถึงเขาบ้างก็ได้
ดงกยองได้ทำในสิ่งที่ตั้งใจทั้งหมดแล้ว เหลือเพียงสิ่งเดียวเท่านั้นก็คือการเลิกกับมยอลมัง เธอตัดสินใจออกไปจากชีวิตของทุกคนเพื่อให้ทุกคนมีความสุขตามคำพูดของนักเขียนเจ้าชายน้อย จากนั้นเธอก็ขอเลิกกับมยอลมังโดยบอกว่าจะพยายามลืมเขาและทุกคนที่รักให้ได้ ดงกยองขอโทษที่รักเขาไปแล้ว จากนั้นเธอก็คือด้ายสีแดงให้กับเขาและเดินจากไป

ดงกยองไปอยู่ตามลำพังที่บ้านพักชายหาด ทุกๆที่ที่เดินผ่านล้วนแล้วแต่เป็นความทรงจำแห่งความสุขกับคนที่เธอรักทั้งสิ้น มยอลมังตามมาหาเธอและถามว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ เพราะเธอไม่เคยเอ่ยปากบอกเขาเลยสักครั้ง แม้แต่ตอนที่รู้ว่าตัวเองกำลังจะตาย เขาก็ไม่เคยรู้ว่าเธอรู้สึกอย่างไร ดงกยองร้องไห้ออกมาและบอกว่าเธออยากมีชีวิตอยู่ต่อไป อยากอยู่กับทุกคนที่เธอรักรวมทั้งเขาด้วย มยอลมังเข้าไปสวมกอดเธอและบอกว่าเขาเองก็อยากอยู่ต่อไปเช่นกัน เพื่อที่ว่าจะได้ตายไปพร้อมกับเธอ