สปอยล์ Search: WWW ตอนที่ 6

เมื่อจัดการจินอูเสร็จ ทามีกับชาฮยอนได้มานั่งคุยกันเรื่องของกาคยอง
ทามีถามชาฮยอนว่ารู้จักกาคยองตั้งแต่เมื่อไหร่ ชาฮยอนจึงเล่าให้ทามีฟังว่าเธอรู้จักกาคยองตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมปลาย ชาฮยอนคิดว่าคนอยากกาคยองจะต้องไปเป็นอัยการหรือผู้พิพากษาได้เลย เพราะกาคยองเหมือนคนที่จะสามารถเปลี่ยนโลกใบนี้ได้เลย แต่ไม่คิดว่าโลกใบนี้กลับเป็นฝ่ายเปลี่ยนกาคยอง

ทามีเอาหมวกไปคืนโมกอน และขอบคุณโมกอนสำหรับทุกๆอย่าง ทามียังไม่อยากพูดอะไร โมกอนเข้าใจดีแต่ขอให้ทามีเข้าไปที่บ้านเขาก่อนเพราะเขาอยากทำแผลให้ทามีใหม่ โมกอนทำแผลให้ทามีอย่างดี และวาดรูปหัวใจที่ผ้าพันแผลตบท้ายอีกด้วย

การทำงานดำเนินต่อไป ส่วนแบ่งการตลาดของบาร์โรเพิ่มขึ้น ทามีและทีมจึงวางแผนต่อเนื่องเพราะบาร์โรกำลังอยู่ในช่วงขาขึ้น เจนนี่จึงเสนอว่าควรลงบทความเรื่องส่วนแบ่งตลาดที่มากขึ้น ทามีจึงให้โจเซฟไปคิดเรื่องการประชาสัมพันธ์มา

ชาฮยอนและพนักงานทุกคนได้รับอีเมล์จากพโยจุนซู และแต่เนื้อความนั้นจริงๆแล้วเป็นแฟนของพโยจุนซูที่ประจานพโยจุนซูที่ไร้ยางอาย ที่แอบนอกใจเธอไปคบกับเพื่อนร่วมงานนั่นก็คือชาฮยอน และเธอยังบอกอีกว่าเธอคบกัยพโยจุนซูก่อนชาฮยอน เมื่อชาฮยอนอ่านเมล์นั้นก็รีบบุกไปหาจุนซูทันทีและฟาดจุนซู และบอกว่าจะฆ่าจุนซูถึงต้องติดคุกก็ไม่กลัว จุนซูถามชาฮยอนว่ารู้เรื่องนี้จากทามีเหรอ ทำให้ชาฮยอนโมโหทามีอีกคนที่รู้เรื่องนี้แล้วไม่บอกเธอ ยังไม่พอชาฮยอนยังต้องมารู้อีกว่าจุนซูเคยชอบทามีอีก

ในระหว่างที่กำลังนั่งทานอาหารอยู่กับทีม ทามีก็เห็นกาคยองเดินมากับโมกอน ทามีหลบไปเข้าห้องน้ำและเจอกับกาคยอง กาคยองจึงถามทามีว่าต้องการหลบหน้าเธอหรือโมกอนหรือต้องการหลบเพราะเห็นเธออยู่กับโมกอนกันแน่ ทามีจึงถามกลับว่าและวกาคยองทำไมถึงไม่หลบหน้าเธอไม่อายบ้างเหรอที่สามีตัวเองทำกับเธอแบบนั้น ทามีรีบเดินออกจากร้านไป โมกอนเห็นทามีและรีบเดินตามไปเรียกทามี ทามียกมือห้ามโมกอนไม่ได้เข้ามาหาเธอ โมกอนจึงหันหลังและเดินกลับไป..


โมกอนไม่มีสมาธิทำงานเพราะทามี เขาจึงหนีไปตกปลาและไม่สามารถต่อได้ ทามีเองก็รอข้อความและพยายามติดต่อโมกอนแต่ก็ติดต่อไม่ได้ ทามีจึงไปหาโมกอนจึงรู้ว่าโมกอนไปตกปลาและเพราะอยู่บนเรือจึงไม่สามารถติดต่อเขาได้ ทามีขับรถไปคังนึงเพื่อหาโมกอน เมื่อมีสัญญาณโมกอนจึงได้รับข้อความ จึงได้รู้ว่าทามีไปหาเขาและโทรหาเขาด้วย โมกอนยิ้มดีใจและตั้งใจว่าเขาจะกลับโซล แต่เมื่อเรือเทียบท่าเขาแทบไม่เชื่อสายตาเมื่อทามียืนรออยู่ที่ท่าเรือ

โมกอนพูดกับทามีคำแรกว่า เธอใจร้าย ทามีรู้สึกว่าโมกอนรู้ใจเธอมากเกินไป เขาทำให้เธอไม่เป็นตัวของตัวเอง..

โมกอนพูดกับทามีว่า เขารู้สึกว่าทามีไม่ให้เขาเข้าใกล้ไปกว่านี้แล้ว ทามีรินโซจูขึ้นมาดื่ม โมกอนจึงถามว่าจะค้างคืนที่นี่เหรอ ทามีจึงตอบว่าใช่ ทามีจึงเล่าเรื่องคืนนั้น เธอรู้สึกไม่ชอบที่เห็นโมกอนอยู่กับกาคยอง เธอเองไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่ที่เธอรู้ก็คือโมกอนมีความหมายกับเธอ และไม่ปฏิเสธว่ารู้สึกดีที่มีผู้ชายอย่างโมกอนมาชอบ ไม่งั้นเธอไม่ขับรถดั้นด้นมาไหลขนาดนี้ โมกอนอยากให้ทามีบอกว่าเธอชอบเขา และสารภาพกับเขามาตามตรง ทามีบอกว่าโมกอนทำให้ใจเธอว้าวุ่นและก็ตื่นเต้นด้วย

เมื่อไปถึงโรงแรมโมกอนให้ทามีเปิดห้องพัก ทามีจึงถามโมกอนว่าห้องโมกอนมีเตียงกี่เตียง และเมื่อรู้ว่ามีสองเตียง ทามีจึงขอนอนห้องเดียวกับโมกอน และบอกว่าเธอไม่กล้านอนคนเดียวในโรงแรมที่ไม่คุ้นเคย ทามีอาบน้ำและใส่เสื้อของโมกอน ทั้งคู่นอนที่เตียงของตัวเอง ทามีหันหลังให้โมกอน โมกอนบอกว่าด้านหลังของทามีสวยแต่ก็อยากเห็นหน้าทามี ทามีจึงหันหน้าไปมองโมกอน ทั้งคู่นอนมองหน้ากัน

โมกอนลุกจากเตียงไปหยิบเบียร์มาดื่ม ทามีจึงถามมาอร่อยมั้ยโมกอนจึงยื่นชวนทามีมาดื่มด้วยกัน ทามีจึงลุกและมานั่งดื่มกับโมกอน ทามีบอกว่าที่โมกอนถามเธอว่าไม่กลัวเหรอที่จะมานอนห้องเดียวกับเขา ทามีจึงบอกว่ากลัว นับตั้งแต่ที่เจอกันจนถึงตอนนี้ และจะหยิบกระป๋องมาดื่มแต่โมกอนยื้อไว้ และบอกทามีว่าอย่าเผยด้านอ่อนแอออกมากเพราะเขารู้สึกว่าเขากำลังได้โอกาส..