ความฝันของฮงจูเป็นเรื่องจริงเสมอ ฮงจูฝันว่าเธอเข้าไปกอดผู้ชายคนนึงในคืนวาเลนไทน์และมีหิมะตก และผู้ชายคนนั้นคือหนุ่มข้างบ้านที่เพิ่งย้ายมาใหม่ เขาคืออัยการหนุ่มชื่อว่าแจชาน

     หลังจากเหตุการณ์ที่แจชานพุ่งชนยูบอม ยูบอมที่คิดว่าแจชานโกรธแค้นเขาเรื่องในอดีต และเมื่อแจชานไปทำงานเขาก็วางกล้ามสั่งสอนแจชานและคอยหาเรื่องแจชานอยู่เสมอ

แม่ของโซยุนถูกสามีทำร้ายร่างกายจนทำให้โซยุนคิดจะฆ่าพ่อของตัวเอง แต่ซึงวอนก็เตือนสติและห้ามโซยุนและพยายามหาทางช่วยโซยุน

ฮงจูฝันถึงซึงวอนว่าเขาจะฆ่าคนตาย แต่ฮงจูไม่รู้ว่าซึงวอนคือใคร จนแจชานมาเจอเธอและบอกว่าซึงวอนคือน้องชายเขา แจชานเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเป็นเขาที่จะต้องฝันถึงฮงจูและจะต้องมาเกี่ยวข้องกับเธอ

    ฮงจูเล่าความฝันให้กับแจชานฟัง แจชานจึงรีบไปตามหาซึงวอนจนเจอ และห้ามไม่ให้แจชานไปยุ่งกับโซยุนอีก ทำให้ทั้งคู่ทะเลาะกัน

    อูทักกับฮงจู ฝันถึงเหตุการณ์ที่แจชานต้องสืบสวนคดีของพัคจุนโมแต่ความฝันของทั้งคู่กลับไม่ตรงกันเพราะฮงจูฝันว่าการสืบสวนจะพังไม่เป็นท่าและพัคจุนโมจะไม่ถูกดำเนินคดี แต่อูทักกลับฝันว่าแจชานจะต้อนพัคจุนโมให้จนมุมจนเขาต้องขอร้องแจชานแต่จะต้องให้คุณชเวเป็นคนสอบสวนแทน

   อูทักกับฮงจูจึงรีบโทรไปบอกแจชาน แจชานเองก็ไม่อยากจะเชื่อเพราะเห็นอยู่ว่าคุณชเวสนิทสนมกับยูบอมยังกับญาติสนิท แต่เขาก็ไม่รู้จะทำยังไงจึงเลือกจะเชื่อที่อูทักบอก สุดท้ายแล้วเพราะคุณชเวสามารถทำให้แจชานต้อนพัคจุนโมได้จริงๆ และสามารถทำให้เขาสารภาพความผิดออกมาทั้งหมดได้สำเร็จ

   ฮงจูคิดอยากกลับไปทำงานเป็นนักข่าว แต่เพราะเธอฝันว่าตัวเองตายตอนที่เป็นนักข่าวจึงทำให้เธอเองกลัวจึงคิดไม่ตกว่าจะกลับไปทำงานหรือจะอยู่ช่วยแม่ที่ร้าน

  ฮงจู แจชานและอูทักฝันถึงเหตุการณ์หน้ามหาวิทยาลัย ฮงจูบอกกับแม่ ว่าถ้าคราวนี้เธอสามารถยับยั้งเหตุการณ์นี้ได้เธอจะขอกลับไปทำงาน แต่เรื่องกลับไม่ง่ายอย่างที่ฮงจูคิดแต่เหตุการณ์กลับวุ่นวายมากขึ้น ดีที่ว่าแจชานมาช่วยเธอเอาไว้ทัน และอูทักเองก็มาช่วยเคลียร์สถานการณ์อีกด้วย ฮงจูจึงบอกแม่ว่าเธอช่วยชีวิตคนที่เธอฝันได้แล้วและอยากที่จะกลับไปทำงานเพราะทั้งแจชานและอูทักสามารถเปลี่ยนความฝันของเธอได้

     แจชานฝันถึงเหตุการณ์ที่ผู้ต้องหาคดีฆาตกรรมน้องชายเพื่อเอาเงินประกัน และสำนักอัยการกำลังทำคดีนี้อยู่และทนายความของจำเลยก็คือยูอีบอม ทางอัยการตั้งข้อสันนิษฐานว่าจำเลยจัดฉากอุบัติเหตุเพื่อเงินประกัน แต่เพราะไม่ได้ตรวจพิสูจน์ศพทำให้ยูอีบอมยืนกรานปฎิเสธข้อกล่าวหาทั้งหมดและบอกว่าจำเลยเป็นผู้บริสุทธิ์ และหาหลักฐานเพื่อทำให้จำเลยพ้นผิดได้ในที่สุดและเพราะทางอัยการไม่มีหลักฐานมายืนยัน ศาลจึงไม่สามารถยืนยันได้ว่าเหยื่อเสียชีวิตจากอุบัติเหตุหรือไม่ ไม่อาจทราบแรงจูงใจที่แน่ชัดได้เพราะหลักฐานไม่เพียงพอ ศาลจึงยกฟ้องจำเลยทำให้เขาพ้นผิดในที่สุด

    ในที่สุดก็สามารถจับตัวคังแดฮีได้สำเร็จ อูทักที่ถูกแทงได้ถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล และถึงมือหมออย่างปลอดภัยและเมื่อออกจากโรงพยาบาลแล้วเขาขอไปพักฟื้นและอยู่ที่บ้านของฮงจู

   ฮงจูรู้สึกผิดที่ทำให้อูทักต้องมาเจ็บตัว อูทักจึงให้แจชานกับฮงจูไปช่วยซื้อของ และใช้งานพวกเขาเพื่อจะทำให้ฮงจูและแจชานไม่ต้องรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณเขา

   เกิดเหตุฆาตกรรม นักยิงธนูสาวยูซูคยองบ่งชี้ว่าเธอถูกฆาตกรรมและโดฮักยองถูกตั้งเป็นผู้ต้องสงสัยเพราะก่อนหน้านี้เขาเข้าไปซ่อมสายอินเทอร์เน็ต

    โดฮักยองยอมมอบตัวตามที่อูทักแนะนำ อูทักเองก็ต้องไปให้ปากคำในฐานะพยานกับทางอัยการซึ่งคดีนี้แจชานเป็นรับผิดชอบ เมื่อแจชานได้สอบสวนอูทักเสร็จแล้ว และเพราะไม่สามารถหาหลักฐานที่เป็นข้อบ่งชี้ ได้ว่าฮักยองเป็นฆาตกรได้แถมตรวจร่างกายของฮักยองก็ไม่พบร่องรอยใดๆ หรือรอยเลือดแต่อย่างใด ในที่พักของเขาก็เช่นกัน อีกทั้งยูซูคยองมัก หมดสติเพราะโรคนิ่วในหูชั้นในเธอจึงเลิกเป็นนักธนู และผลชันสูตรก็ออกมาว่าเธอเสียชีวิตจากภาวะเลือดออกในสมองโดยไม่มีบาดแผล อีกทั้งหลังจากฮักยองออกจากห้องของเธอมายังเอาขยะมาทิ้งให้และไม่มีร่องรอยของเลือดเลย แต่เพราะรอยเลือดที่ถูกลากเป็นเส้นไม่สามารถอธิบายสาเหตุได้ แต่ด้วยเพราะในเว

    เพราะความโกรธแค้นทำให้พ่อของยูซูคยองยิงแจชานจนล้มลงจมกองเลือด ฮงจูตกใจแทบทำอะไรไม่ถูก แจชานถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล การผ่าตัดล่วงเลยเวลากว่า 4 ชมแล้ว ฮงจูที่พยายามทำตัวเข้มแข็งและเฝ้ารอ และเมื่อรู้ว่าการผ่าตัดผ่านไปด้วยดีแจชานปลอดภัยเธอล้มฟุบหมดสติไป

ฮงจูกับอูทักฝันว่าแจชานต้องรับผิดชอบทำคดีนึงและคดีนั้นทำให้เขาต้องลาออกจากอัยการ

    แจชานตัดสินใจให้มีการผ่าชันสูตรศพพร้อมๆกับปลูกถ่ายอวัยวะ ฮงจูโกหกและบอกแจชานว่าเธอฝันว่าเขาชนะคดีเพื่อให้แจชานสบายใจขึ้น

    อูทักไม่สบายใจเรื่องที่เขาบิดบังความจริงที่เขาตาบอดสี เพราะความผิดพลาดตอนตรวจสอบเข้าเป็นตำรวจ และคิดว่ารุ่นพี่ต้องรู้เรื่องนี้ จึงบอกความจริงกับรุ่นพี่ไป รุ่นพี่จึงบอกเขาว่าไม่ต้องกังวลไปเขาจะไม่บอกเรื่องนี้กับใครจะเก็บเป็นความลับอย่างดีให้เขาสบายใจได้ ตัวเขาเองที่อ้วนจนแทบวิ่งตามคนร้ายไม่ทัน อูทักต่างหากที่เป็นคนไล่จับคนร้ายไว้ได้ เขาบอกอูทักให้สบายใจได้

   ฮงจูสงสัยว่าคุณลุงตำรวจที่เธอและแจชานช่วยชีวิตไว้จะเป็นยังไงบ้าง แจชานจึงบอกฮงจูว่าคุณลุงยังมีชีวิตอยู่เพราะคุณลุงยังส่งเงินให้แจชานอยู่เสมอ

    หลังจากเหตุการณ์ลอบวางเพลิงแล้ว ทั้งแจชานกับฮงจูต่างมีงานที่ต้องรับผิดชอบ
แจชานกับอัยการอีต้องรื้อคดีฆาตกรรมต่อเนื่องทางสายน้ำเกลือขึ้นมาสอบสวนใหม่ จึงต้องสืบสวนทนายอียูบอมและคุณชเว ซึ่งตอนนั้นเขาเป็นพนักงานสืบสวนคดีนี้อยู่และหากสืบแล้วว่ามีความผิดพลาดเกิดขึ้นคุณชเวจะโดนลงโทษทางวินัยหรืออาจจะต้องขึ้นศาลได้เลย
  

อูทักกับแจชานไปช่วยฮงจูไว้ทันเวลา ยูบอมกินยานอนหลับเข้าไปเองเพื่อแก้ต่างว่าตัวเองก็โดนวางยาและป้ายความผิดทั้งหมดไปให้ที่ฮาจูวอน และอ้างว่าที่เขาผลักฮาจูวอนตกตึกเพราะป้องกันตัวก่อนที่เขาจะหมดสติไป และคิดว่าฮงจูตายไปแล้วแต่ก็ต้องตกใจเพราะฮงจูรอดชีวิตมาได้

คุณชเวเล่าเรื่องทั้งหมดของตัวเองให้แจชานฟังและโทษว่าเป็นความผิดของเขาเองที่น้องชายเขาเป็นแบบนั้น เขาจึงอยากฆ่าตัวตายในตอนนั้น คุณชเวบอกให้แจชานอดทนอดกลั้นความโกรธเอาไว้เพื่อจะได้ไปต่อสู้กับยูบอมในชั้นศาล

ถึงอูทักจะรู้ว่าเสี่ยงมากที่จะต้องเป็นพยานในคดีนี้ และฮงจูเองก็บอกกับอูทักแล้วว่าไม่อยากให้เขาต้องเป็นพยานเพราะกลัวความจริงเรื่องที่อูทักตาบอดสีจะถูกเปิดเผย แต่อูทักก็ยังยืนยันว่าเขาจะเป็นพยานในคดีนี้ และอูทักเองก็ยอมรับเรื่องตาบอดสีในชั้นศาลและบอกว่าเขาจะลาออกจากการเป็นตำรวจ ทุกคนรวมถึงแจชานเองต่างก็ต้องตกใจว่าตำรวจตาบอดสีได้อย่างไร
การพิจารณาคดีเป็นไปด้วยดีถึงแม้อูทักจะตาบอดสี แต่เขาจำลักษณะร่มและรายละเอียดได้ดีมากๆ

   คดีขอฮักยองเป็นที่สนใจของประชาชนและสื่อมากมาย และเพราะไม่มีหลักฐานที่ระบุว่าฮักยองเป็นคนร้าย ฮักยองจึงถูกปล่อยตัว ระหว่างนั้นแจชานได้เบาะแส จากแม่บ้านและคิดว่าเพราะเครื่องดูดฝุ่นจะสามารถไขปริศนาเรื่องเลือดที่วาดเป็นเส้นได้ ฮงจูก็เช่นกันที่เห็นคอมเม้นต์จากชาวเน็ตและคิดว่าเป็นเครื่องดูดฝุ่นเช่นกัน พวกเขาจึงต้องไปตามหาเครื่องดูดฝุ่นเครื่องนั้นจากกองขยะกองโต

  แต่ที่สุดแล้วพวกเขาก็ทำสำเร็จ สามารถหาเครื่องดูดฝุ่นจนเจอและนำไปพิสูจน์และเจอเลือดของยูซูคยอง จึงสามารถใช้เป็นหลักฐานทำให้ทางอัยการยกฟ้องฮักยอง