สปอยล์ Voice (Season 4) ตอนที่ 5

กวอนจูเชื่อว่าเซอร์คัสแมนเป็นผู้หญิง แต่เพลงกล่อมเด็กที่ซูจีได้ยินเป็นเสียงของผู้ชาย และคนที่ไปรับซูจีที่โรงพยาบาลที่เธอเข้าใจว่าเป็นกวอนจูนั้น ก็ร้องเพลงกล่อมเด็กอีกครั้ง ซึ่งเป็นเสียงผู้ชาย จากนั้นซูจีก็โดนฉีดยาจนสลบไป

เดเร็คสามารถจับริกกี้สมาชิกแก๊งมังกรดำได้ เขาบอกเพียงว่ากาอึนถูกหัวหน้าจับตัวไป แต่ไม่รู้ว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน คอลเซ็นเตอร์ได้รับแจ้งว่ามีคนพบทรัพย์สินของซูจีบริเวณกำแพงกั้นคลื่นประภาคารซูรก นอกจากนั้นยังพบเข็มฉีดยาและจดหมายลาตาย กวอนจูรายงานหัวหน้ายังบ๊กมันว่าเธอไม่เชื่อว่าซูจีฆ่าตัวตาย เพราะก่อนหน้านี้ซูจีโทรนัดให้เธอไปหา กวอนจูยังเชื่ออีกว่าฆาตกรรายนี้จะต้องเกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรมที่ย่านซังแก แต่หัวหน้ายังไม่เชื่อและจะดูแลคดีนี้เอง เพราะซูจีเป็นลูกสาวของอัยการกงที่ช่วยเหลือชาวเกาะแห่งนี้มาตลอด กวอนจูอ้างว่าเธอเป็นทีมพิเศษที่มีสิทธิ์สืบสวนและจะหาหลักฐานเพิ่มเติมต่อไป

กาอึนหนีรอดจากแก๊งมังกรดำออกมาได้ และไปซ่อนตัวในตู้เก็บสินค้าที่ท้องเรือลำหนึ่งซึ่งเธอกำลังจะจมน้ำตาย เธอกดปุ่มสัญญาณบนนาฬิกาข้อมือที่แชโซยุนให้ไว้สำหรับนักดำน้ำเพื่อขอความช่วยเหลือ เมื่อชิมแดชิกได้รับสัญญาณจึงรีบแจ้งเดเร็ค ในขณะเดียวกันที่กวอนจูโทรแจ้งคุณยายว่ากาอึนถูกลักพาตัวไปที่หมู่บ้านแฮชิมและตำรวจกำลังไปช่วยเธอ ซึ่งคนร้ายเกี่ยวข้องกับแก๊งค้ายาเสพติดและมีเงินโอนเข้าบัญชีของคุณยายอย่างต่อเนื่อง กวอนจูเชื่อว่าเป็นบัญชีธนาคารที่คุณยายไม่ค่อยได้ใช้และกาอึนก็ต้องการให้เงินก้อนนี้กับคุณยายไว้ใช้ในยามเกษียณ คุณยายนึกได้ว่าโกซูดงมีเรือนกระจกอยู่ที่หมู่บ้านแฮชิม ซึ่งโกซูดงแอบปลูกดอกไม้สีแดงไว้ที่นั่นอย่างลับๆ มีลักษณะคล้ายดอกฝิ่น คุณยายตัดสินใจไปที่หมู่บ้านแฮชิมเพื่อตามหาหลานสาว เพราะเธอรู้จักพื้นที่นั้นเป็นอย่างดี

เดเร็คและทีมปฏิบัติการไปที่ท่าเรือเพื่อตามหากาอึนซึ่งเธอติดอยู่ในตู้เก็บของใต้ท้องเรือที่ถูกล็อคกุญแจ ชิมแดชิกยังคงจับพิกัดจากนาฬิกาข้อมือของเธอ ซึ่งยังคงเคลื่อนไหวอยู่กับที่และค่าออกซิเจนเริ่มต่ำลง จึงเชื่อว่าเธอซ่อนตัวอยู่ใต้ผิวน้ำ เดเร็คเฉลียวใจว่ากาอึนไม่ได้ซ่อนตัวอยู่ใต้น้ำ เพราะชาวแฮนยอจะรู้ดีว่าหากน้ำขึ้นจะอันตรายแค่ไหน เขาจึงเริ่มออกค้นหาตามเรือต่างๆ โดยติดต่อกับกวอนจูเพื่อให้เธอฟังเสียง แต่ในขณะนั้นคลื่นลมแรงเกินไป จึงทำให้เธอไม่ได้ยิน ทันใดนั้นเองกวอนจูก็ได้ยินเสียงทุบประตูเหล็กเมื่อกาอึนพยายามเคาะขอความช่วยเหลือ เธอจึงบอกเดเร็คให้ไปยังทิศทางของเสียงนั้นจนกระทั่งพบตำแหน่งของกาอึน เดเร็คและทีมปฏิบัติการช่วยกาอึนได้อย่างปลอดภัย แต่เธอไม่รู้ว่ากระเป๋ายาเสพติดอยู่ที่ไหน เพราะในคืนเกิดเหตุแชโซยุนแย่งกระเป๋าใบนั้นไปและนำไปซ่อนไว้ในตู้เสื้อผ้าเพื่อจะนำไปขาย เธอพยายามเกลี้ยกล่อมโซยุนจนกระทั่งถูกแก๊งมังกรดำจับตัวไป แชโซยุนถูกแทงจนสลบไปแต่เธอคิดว่าตายแล้ว

เมื่อกระเป๋าใบนั้นหายไปจากบ้าน เดเร็คจึงคิดว่าคนที่คุ้นเคยกับเธอน่าจะเป็นคนเอาไป เขาจึงสงสัยเถ้าแก่ซงซูกิลซึ่งเป็นเจ้าของร้านดำน้ำที่เห็นกาอึนและโซยุนหอบกระเป๋าสีน้ำตาล ซึ่งในตอนนั้นฝนตกหนักและมืดมาก แต่เขาสามารถระบุสีของกระเป๋าได้อย่างถูกต้อง ชิมแดชิกให้ข้อมูลว่าเขามีอาการของคนเสพยา จากการแกะรอยพบว่าเถ้าแก่ซงขับเรือหนีไปแล้ว ชิมแดชิกจึงคิดว่าเขาน่าจะแอบไปเสพยาที่ถ้ำทหารใต้กึมโดบง

เมื่อไปถึงถ้ำแห่งนั้น ซงซูกิลในอาการเมายาจับแดชิกเป็นตัวประกันและเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดว่า หลังจากขโมยกระเป๋าใบนั้นและเห็นแชโซยงถูกแทงจนสลบ เขาจึงนำร่างของเธอยัดใส่หม้อเหล็กเพื่อใส่ร้ายหัวหน้าหมู่บ้านโกซูดง แต่โซยงยังไม่ตายและพยายามจะดิ้นรนออกจากหม้อเหล็ก จนทำให้นิ้วมือของเถ้าแก่เขียวช้ำเพราะถูกฝาหม้อทับก่อนที่จะทิ้งหม้อลงทะเล แดชิกอาศัยจังหวะเผลอและดิ้นหลุดจากซงซูกิลได้ หัวหน้าพัคจึงเข้าจับกุมและใส่กุญแจมือซงซูกิลทันที

กวอนจูยังไม่พบศพของกงซูจีและโทรศัพท์มือถือของเธอก็หายไป หลังจากพยายามวิเคราะห์คลิปเสียงของเซอร์คัสแมนแล้ว กวอนจูคิดว่าเขาเป็นทั้งผู้หญิงและผู้ชายในร่างเดียว ซึ่งเดเร็คคิดว่าเป็นโรคสองบุคลิก

ในขณะที่เซอร์คัสแมนลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ที่มีผมโผล่ออกมาจากกระเป๋ากลับมาที่บ้าน หลังจากถอดหน้ากากและเปลี่ยนเสื้อผ้า บุคลิกของเขาเปลี่ยนเป็นชายและพึมพำว่าสักวันหนึ่งเขาจะทำให้แฝดสยามของกวอนจูใช้มีดแทงกันเอง