สปอยล์ Beyond Evil ตอนที่ 4

โอจีอวาจับกุมอีดงชิกโดยไม่มีหมายจับและปิดข่าวไว้ แต่โอจีฮุนลูกน้องของดงชิกเป็นคนปล่อยข่าว พวกนักข่าวจึงไปรอทำข่าวกันอยู่ที่สถานีมุนจู ทำให้พวกเขารู้ว่าตำรวจกำลังตกเป็นผู้ต้องสงสัย เพราะอีดงชิกใส่เครื่องแบบตำรวจขณะที่ถูกจับกุมตัว

สารวัตรจูวอนไปดูการสอบปากคำอีดงชิก ซึ่งเขาให้การว่าในคืนนั้นเขาแบกกล่องรามยอนดิบขึ้นไปกินบนเขาชิมจู ซึ่งมักจะไปเป็นประจำทุกวันหยุด ส่วนรอยเลือดของมินจองที่พบที่บ้านของเขา อีดงชิกให้การว่ามินจองเข้าออกที่บ้านของเขาตามใจชอบอยู่แล้ว เธออาจจะโดนอะไรตำหรือขีดข่วนก็ได้ อีดงชิกยังยอกย้อนอีกว่า ทำไมตำรวจจึงพบรอยเลือดแค่เพียงหยดเดียว หากมินจองถูกตัดนิ้วมือที่นั่น สารวัตรจูวอนได้ยินดังนั้นจึงคิดว่าอีดงชิกจะต้องใช้สถานที่อื่นในการทำร้ายเหยื่อ จากนั้นจึงออกหมายค้นและยึดทรัพย์ร้านเขียงเนื้อมันยางของยูแจอี แต่ทว่าเลือดที่พบในร้าน ส่วนมากเป็นเลือดของสัตว์ที่เธอนำมาขาย ส่วนคราบเลือดเล็กๆ ที่พบบนมีดเล่มหนึ่ง ก็เป็นคราบเก่าซึ่งดีเอ็นเอตรงกับฮันจองอิม แม่ของยูแจอีที่หายสาบสูญไปเมื่อสิบปีก่อน นั่นหมายความว่าร้านของยูแจอีไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรมคังมินจอง ยูแจอีไม่พอใจที่ร้านถูกค้นและอีดงชิกถูกจับ เธอจึงไปดักรอจูวอนและขว้างปาไข่ใส่เขา

อีกไม่นานอีดงชิกจะต้องถูกปล่อยตัวเพราะโดนจับไป 48 ชั่วโมง โดยที่ไม่มีหมายจับตามคำสั่งของฮันกีฮวานพ่อของจูวอน อัยการควอนฮยอกขอจูวอนอยู่เฉยๆ เขาและฮันกีฮวานจะเป็นคนจัดการคดีนี้เอง

จูวอนไปหาดงชิกที่ห้องขังเพราะคิดว่าเขาคือคนฆ่าฮันชองอิม โดยทำความสนิทสนมก่อน เพื่อให้เหยื่อติดกับดัก แต่ดงชิกกลับพูดแทงใจดำจูวอนว่า อีกึมฮวาเจ้าของโทรศัพท์แบบใช้แล้วทิ้ง ก็คือกับดักที่จูวอนผลักให้เธอต้องตายเช่นกัน

ทุกคนแปลกใจที่คังจินมุกนำอาหารมาเยี่ยมดงชิกทั้งๆ ที่เขาตกเป็นผู้ต้องสงสัยฆ่าคังมินจอง จินมุกเขียนจดหมายร้องเรียนผู้กำกับจองชอลมุนให้ปล่อยตัวดงชิก เพราะความรู้สึกส่วนตัวว่าดงชิกเป็นเสมือนคนในครอบครัว และเขาเชื่อว่าดงชิกไม่ใช่คนทำร้ายลูกสาวของเขาแต่ ผกก.ไม่ยอมปล่อยตัว เพราะยังไม่ครบ48ชั่วโมง จนกระทั่งพัคจองเจตัดสินใจมาบอกว่าในคืนเกิดเหตุเขาอยู่กับดงชิก

ส.ส.โดแฮวอน ประธานอีชังจิน และท่านรองฮันกีฮวาน หารือกันเรื่องโครงการพัฒนาเมืองมุนจู เพราะแต่ละฝ่ายต่างก็ได้ผลประโยชน์จากโครงการนี้ โดแฮวอนหวังจะได้รับตำแหน่งนายกเทศมนตรี อีชังจินต้องการทำธุรกิจ โดยรับปากว่าจะทำให้ฮันกีฮวานได้รับตำแหน่ง ผบ.ตร. และจะช่วยปกปิดข่าวโทรศัพท์ใช้แล้วทิ้งที่เกี่ยวข้องกับจูวอน แต่ขอใหกีฮวานออกคำสั่งให้ตำรวจยกเลิกการทำคดีของมินจอง เพื่อเรียกร้องความสนใจของชาวเมืองมุนจูในโครงการพัฒนา อีชังจินเริ่มดำเนินการทันทีโดยติดต่อใครบางคน และขอให้โดแฮวอนคอยดูข่าวทีวีในวันพรุ่งนี้

อีดงชิกได้รับการปล่อยตัว พัคจองเจจึงพาไปกินข้าวที่ร้านคุณยายเจ้าประจำ แต่ทว่าเขาไม่ได้รับการต้อนรับและยังถูกด่าว่าเป็นฆาตกร ทำให้โครงการพัฒนาเมืองที่ชาวบ้านตั้งตารอต้องล่มสลายไปเมื่อยี่สิบปีก่อน สารวัตรจูวอนสะกดรอยตามไปจึงได้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด หลังจากนั้นพัคจองเจและดงชิกจึงไปกินอาหารที่ร้านของยูแจอี และเห็นข่าวสัมภาษณ์นักศึกษาเพื่อนของมินจอง ซึ่งส่วนมากให้สัมภาษณ์ในทางลบ ยูแจอีแปลกใจในขณะที่ดงชิกคิดอะไรบางอย่างและหัวเราะออกมาราวกับคนบ้า โดยที่ยังอยู่ในสายตาของจูวอน

ในคืนนั้นจูวอนไปหาดงชิกที่บ้าน และเปิดระบบบันทึกเสียงในโทรศัพท์ จูวอนถือปืนเพื่อป้องกันตัวและเพื่อข่มขู่ให้อีดงชิกรับสารภาพ แต่อีดงชิกรู้ทันและบอกว่าในห้องนี้มีกล้องวงจรปิดที่เชื่อมต่อกับโทรศัพท์ของเขา ซึ่งจูวอนไม่สามารถกำจัดข้อมูลได้ ดงชิกท้าทายจูวอนว่าไม่มีทางจับเขาได้ ไม่ว่าคดีมินจองหรือคนที่หายสาบสูญไปแล้วก็ตาม เขายังรู้อีกว่าจูวอนไม่สามารถเปิดเผยตัวตนเจ้าของโทรศัพท์แบบใช้แล้วทิ้ง เพราะเกี่ยวโยงกับตัวเอง

ดงชิกท้าให้จูวอนยิงเขา ไม่เช่นนั้นหากเขารอดไปได้ ชีวิตของจูวอนและพ่อของเขาจะต้องพังพินาศ แต่จูวอนไม่สามารถทำได้และออกมาด้วยความกดดันและคับแค้นใจที่ไม่สามารถทำอะไรดงชิกได้ เพราะตัวเองก็มีจุดอ่อนที่ดงชิกรู้เช่นกัน

วันต่อมาจูวอนให้สัมภาษณ์ และเปิดเผยข้อมูลจำนวนเหยื่อทั้งหมดที่ถูกฆ่าในรูปแบบเดียวกันรวมทั้งคนที่สูญหาย ตั้งแต่ยี่สิบปีที่แล้วจนถึงปัจจุบัน ซึ่งมีความเป็นไปได้สูงว่าจะเป็นคดีฆาตกรรมต่อเนื่อง หลังจากนั้นจูวอนกลับไปหาดงชิกอีกครั้งเพื่อถามว่าใครคือคนที่ฆ่าเหยื่อเหล่านั้น หรือว่าดงชิกกำลังปกปิดความผิดให้ใครบางคนอยู่